Wehrlein: "2016'da Mercedes koltuğuna yaklaşmıştım"

Pascal Wehrlein, bir dönem Mercedes F1'in genç sürücü programının bir parçasıydı ve sporun en umut vadeden genç sürücüleri arasında görülüyordu.

2015'te DTM'de şampiyon olan Alman pilot, 2016'da Manor'la F1'e adım attı ve adı Nico Rosberg'in emekliliği sonrası Mercedes'le anıldı.

Sonrasında takım Valtteri Bottas'ı seçince, Wehrlein da Sauber'e gitti ve ardından spordan ayrılmak zorunda kaldı.

Şimdi Porsche ile Formula E'de yarışıyor ve geçtiğimiz günlerde Alman TV kanalı Sat1'in podcastine konuk oldu.

Rosberg'in emekliliği sonrası Mercedes koltuğuna yaklaşması hakkında konuşan Wehrlein, "O noktada Mercedes, Bottas ile benim aramda seçim yapıyordu."

"Sonuç olarak, sözleşme Bottas'a gitti. O zamana kadar Formula 1'de sadece bir sezon geçirmiştim ve nispeten az deneyimim vardı."

"Yine de çok iyi bir yıl geçirmiştim. Manor takımının çok az parası ve kaynağı vardı. Zaten sonraki yıl şampiyonada devam edemediler."

"Yine de 2016'da harika bir performans sergiledik ve hatta puanlar kazandık. Ancak Formula 1'de yalnızca bir yıllık deneyime sahipseniz yeterli olmuyor." dedi.

Pascal Wehrlein, Manor Racing MRT05 onuncu sırada

Fotoğraf: Jerry Andre / Motorsport Images

Pascal Wehrlein, Manor Racing MRT05

Fotoğraf: Glenn Dunbar / Motorsport Images

Wehrlein artık 26 yaşında ve Formula E'de yarışmaktan keyif alıyor.

“Formula E'de yarışçıların eşit fırsatlara sahip olması harika. Karşılaştırma yapmak gerekirse, Formula 1'e baktığımızda sıralama turlarını sonuncu bitiren pilot ile pole pozisyonunu kazanan pilot arasına üç ila dört saniye var. Çünkü burada temel rolü araç oynuyor."

"Ve Formula E'de, birinci ve sonuncu arasındaki fark genellikle 1.5 saniyeyi geçmiyor ve pistte çok ilginç bir mücadele oluyor. İyi gününüzde yarışı kazanabilirsiniz ve kötü bir günde en geride olabilirsiniz. Herkesle savaş veriyorsunuz, ki bence hep böyle olmalı."

"Her zaman kendimden çok şey istedim. En başından beri böyleydi. Bir çocukken, yani kartingle yarışıyorken, bir şekilde ikinci ya da üçüncü oldum ve sonra gözyaşlarına boğuldum. Babam nedenini anlamadı ve bana 'İkinci veya üçüncülük de fena değil, sonuçta genel sıralamada lider konumdasın' dedi."

"Ama bu beni hiç teselli etmedi, her zaman sadece birinci olmak istedim. Ve kariyerim boyunca bu tutumu korudum."