Öfkeden telafiye: Ricciardo'nun F1'deki üstün performansları

2011'de F1 kariyerine başlayan Ricciardo, spordaki dönemi sırasında inişli çıkışlı bir kariyere sahip oldu. Şu ana kadar 7 kez podyumun üst basamağına çıkan Ricciardo, kendisini kahreden mağlubiyetler ile de yüz yüze geldi. 

Perşembe günü Ricciardo, sosyal medyada en unutulmaz yarışlarına göz attı.

 

Bahreyn 2012: Tamamıyla ezildiği bir hafta sonu

HRT ile geçirdiği yarım sezon sonrasında Red Bull destekli Ricciardo, 2012'de Toro Rosso ile yarışmaya başladı ve tam zamanlı F1 kariyerine start verdi. 2011'de yarıştığı süre boyunca gridin arkasında vakit geçiren Avustralyalı pilot, sıralama turlarında ön sıralara ilerlemesi ile beraber haşin bir gerçekle karşılaşacaktı.

Kötü start alan Ricciardo, ilk viraj sonrasında 11. sıraya kadar geriledi ve daha sonrasında Heikki Kovalainen'in Caterham'ı ile temas etti. Yeni bir ön kanat için pite gelen Ricciardo, pit sonrasında 15. sırada yarışa geri döndü.

"Bahreyn çok acı vericiydi. Cumartesi mükemmeldi. Bir Toro Rosso ile altıncı sıraya yerleştim. Herkes performansım hakkında konuşuyordu... 24 saat sonrasında ise tam tersi bir pozisyona düştüm. O zamanlar, o hıza sahip olduğumu biliyordum ancak önlerde yarışıp, rakiplerime karşı koymak ve oraya ait olmak için doğru kafaya sahip değildim... Ancak daha sonrasında farkına vardık, değil mi?"

 

Japonya 2012: Schumacher'in saygısını kazanmak

Eninde sonunda Ricciardo, bulunduğu ortama alıştı ve sezonun ikinci yarısında beş kez ilk 10'da finiş gördü. Japonya Grand Prix'sinde aldığı 10. sıra ise, 7 kez dünya şampiyonu Michael Schumacher ile verdiği savaş sebebiyle özellikle göze çarpıyor.

"Suzuka 2012'de son birkaç turda Michael Schumacher dibime kadar gelmişti ve onunculuk için onu arkamda tutmayı başardım. F1'deki ilk tam zamanlı sezonumdu, bu yüzden altıma s**mamak büyük bir olaydı. Bir sonraki yarışın sürücüler toplantısında Schumacher yanıma gelip yaptığım savunmayı övmüştü. Bunu söylemesine ihtiyacı yoktu, bu yüzden bayağı havalı bir şeydi."

 

Almanya 2014: Alonso'ya karşı kendisini kanıtlaması

Ricciardo, 2014'te Red Bull'a yükseltildi ve Kanada'da ilk F1 galibiyetini aldı. Buna rağmen Ricciardo, Fernando Alonso'nun saygısını kazanması gerektiğine inanıyordu, bunu da Hockenheim'da yaptı.

"O güne kadar Alonso'nun saygısını kazandığıma inanmıyordum. Hâlâ ona karşı bir şey kanıtlamam lazımdı. Fernando pite girdikten sonra, daha taze lastikler ile arkamda piste geri döndü ve beni düzlükte geçti, ancak kapıyı açık bıraktı. Büyük ihtimalle onu geçmemi beklemiyordu, bu yüzden de atağımı yaptım."

"O ataktan sonra da aynı bir kedi-fare atışması oldu ve ona karşı, daha iyi lastiklere sahip olmasına rağmen, temiz bir şekilde savaşacağımı göstermek çok büyük bir şeydi. Yarış sonrasında benimle ilgili güzel şeyler söyledi, bu yüzden onun bana o gün sonrasında daha farklı bir şekilde baktığını düşünüyorum."

 

Macaristan 2014: Bir tutam küstahlık içeren bir özgüven

O sezonda Ricciardo, aralarında Hungaroring'deki inanılmaz sürüşünün de bulunduğu, iki galibiyet daha aldı. 

"Saf bir eğlence. Nedense tüm yarış boyunca, sebebini bilmediğim bir nedenden dolayı kendimi hiçbir zaman yenileceğim bir durumda görmedim. Yarışın büyük bir bölümünü lider götürdüm, ancak yarışın sonunda Fernando ve Lewis'i [Hamilton] geçmem gerekiyordu. Ancak o gün kendime çok fazla güveniyordum ve tüm gün boyunca bunu içimde hissettim."

"Tam bir özgüven ve biraz da küstahlıkla aldığım bir galibiyetti, haha (bunu, liderliği aldıktan sonra söylediğim 'İşte bu böyle yapılır, hanımefendiler' sözüne ithafen söyledim). O gün yaşadığım duygular güçlülerdi."

 

Monaco 2016: Saf bir öfke ve Helmut Marko ile sarılmak

2016 Monaco Grand Prix'sinde Ricciardo, kariyerinin ilk pole pozisyonunu aldı ve iki zemin koşulunda devam eden yarışı kazanacak gibi duruyordu. Gösterdiği bu ağır iş, Red Bull'un pit stop sırasında lastikleri hazırlaması sebebiyle çok uzun süren pitler yüzünden boşa gitti.

Ricciardo liderliği ve galibiyeti Mercedes sürücüsü Lewis Hamilton'a karşı kaybetti. Avustralyalı pilot yarış sonunda çok sinirlenmişti.

"Dört yıl sonrasında bile o günü detaylı bir şekilde hatırlıyorum. O pitstoptan sonraki turda, tünelden sonraki virajı nasıl geçtiğimi resmedebilirim ve çok sinirliydim. Mekanik bir sorun yaşayıp yarışı tamamlamamak canımı bu kadar sıkmazdı."

"Yarışın sonrasında kimse ile konuşmak istemedim, kimsenin avutmasını da istemiyordum. İçimde saf olarak öfke vardı. Lewis ile podyumda durduğum o anı hatırlıyorum, orada olmak istemiyordum."

"Daha sonra basın toplantısında bir değişim yaşadım, Monaco'daki yarışı ikinci bitirmek eğer hayatımın en kötü günü ise, muhtemelen uyanmam gerektiğini düşündüm. İşte bu noktada öfke hayal kırıklığına dönüşmeye başladı."

"Sadece odamda yalnız kalmak istiyordum, ancak Helmut Marko beni görmeye geldi ve onun da kalbi kırılmıştı. Benden özür diledi ve bana sarıldı, buna hiçbir şekilde agresif bir reaksiyon veremem. O da benim üzüldüğüm kadar üzülmüştü."

 

Monaco 2018: Rahatlama ve telafi etme hissiyatı

Eğer Monaco 2016 Ricciardo'nun Formula 1'deki en kötü anı ise, 2 sene sonra bunu telafi etmişti. Ricciardo tekrardan pole pozisyonunu almıştı, ancak bu sefer hem Red Bull hem de kendisi işi bitirmeyi başarmıştı. 

"Yalan söylemeyeceğim, Monaco 2016 beni iki sene boyunca laneti altında bıraktı. Daha sonrasında ise 2018'de işlerin ters gidip, galibiyetin tekrardan ellerimden kayıp gideceği düşüncesi... 2018 çok farklı bir stres seviyesini bana tanıttı ve bunun sebebi 2016'da olanlardı. Hissettiğim ana duygu, bu galibiyetin bu sefer ellerimden kayıp gitmemesi sebebiyle gelen büyük bir rahatlamaydı."

"Pazar günü sonrasındaki günler, işin farkına varınca daha çok keyif aldım, ancak o Pazar akşamı pestilim çıkmıştı. Diğer her şeyden çok, büyük bir rahatlama hissine sahiptim."