Kötü bir aracı toparlama sanatı

Kış ayları F1 tasarımcıları için korkunç bir zaman dilimidir. Herkes kafasındaki fikirlere göre bir araç tasarlar. Ama bunun sonucunu ancak kış testlerinde pistte görebilir. Ve o ana dek izlediğiniz yolun doğru mu yoksa yanlış mı olduğunu anlayamazsınız.

Hele bir de yeni yeni kurallar varsa ve geçen sezonun aracı işe yaramaz hale gelmişse iş iyice korkunç bir hal alır. Tabii adınız Adrian Newey değilse. Malumunuz 2011'de de köklü değişimler var. Çift katmanlı difüzör yok, F-kanal yok, ayarlanabilen arka kanat var, değişik ön kanat kuralları var, ve de en önemlisi yepyeni Pirelli lastikleri var.

Renault'nun teknik direktörü James Allison bu konu hakkında dürüst konuşmuştu, 'Şahsen, sürekli yaptıklarımızın yeterince iyi olmayacağı korkusu ile yaşıyorum.' Renault'nun radikal egzoz tasarımını hesaba katınca, Allison'nun müthiş bir korku içinde olduğu kesin!

Sezon öncesi testler oldukça streslidir çünkü testlere nasıl bir araçla çıkarsanız sezon boyunca o konumda kalacağınıza inanılır. Padokta genel bir şöyleyiş vardır hatta: 'Bir gübreyi temizleyemezsiniz'. Piste ilk çıktığında araç nasılsa, son yarışta da öyle olur denir.

Ama artık, gelişim savaşı o kadar yakın ve takımların o kadar sofistike ekipmanları var ki, bir 'gübrenin temizlenmesi' bile mümkün. İki yıl önce, Mclaren sezona nasıl başlamıştı hatırlarsınız. Şampiyon olan bir araçtan dibe vurmuşlardı. Fakat sezon içi gelişim ile beraber takım Macaristan ve Singapur'da kazandı, hatta 4 kez pol pozisyonu elde etmeyi başardı.

Bu örnek sizin testlerden sonra bir takımı silip atamayacağınızı kanıtlamaya yetebilir. Özellikle o takımın güçlü bir ekonomisi varsa. Birkaç hafta önce felaket tellalları Mercedes hakkında korkunç hikayeler yazıyorlardı. Ardından Barselona'da güncellenen paketle Michael Schumacher testlerin en iyi derecesini elde etti.

Mercedes testlere düz bir araçla başlangıç yapmıştı. Bazıları bunun riskli bir hamle olduğunu söyledi. Ama beklenen olmadı ve Mercedes büyük bir sıçrayış yapmayı başardı. Aracın neredeyse tamamı güncellendi.
 
Mercedes hakkında duyulan bir diğer endişe de lastiklerini çok çabuk aşındırmasıydı. Fakat bu da aero paketi ile ilgili. Aracın arka tarafına biraz daha yerebasma gücü verirseniz, bu sorun ortadan kalkar. Yani bunu Ross Brawn gibi bir deha akıl edebilir değil mi? Brawn, Ferrari'de yıllarca lastikleri kullanma ustası araçlar tasarlamamış mıydı?

Lewis Hamilton ve Jenson Button da McLaren'dan, Mercedes'inkine benzer bir sıçrayış bekliyorlar. Geçen hafta Martin Brundle, MP4-26 hakkında 'darma dağınık' demişti. Ayrıca basında Hamilton'nın hali hazırdaki araç ile şampiyonluk savaşı veremeyeceğini söylediği yönünde haberler yapılıyordu.

Bodrumumun tavanını boyamakla meşgulken, radyoda Steve Wright'ın Hamilton'nın yorumu hakkında dedikleri kulağıma ilişti.

Zekice bir tavırla 'Hmmm' diyordu Wright. 'Bahse varım fabrikadaki çalışkan elemanlar bunu duymaktan mutlu oluyorlardır...'.

Her mutlu hikaye kötü bir haberle başlar, ve Lewis'in yaptığı sadece bulundukları durumu dürüstçe basına aktarmaktı. Eğer dürüstçe konuşmasaydı kötü durumu kafaya takmadığı anlaşılırdı.
 
2009'da Hamilton herkese kötü bir araçla nasıl baş edileceği yönünde bir ders vermişti bence. Takımını taşlamadı, mızmızlanmadı ve pist üzerinde elinden gelenin % 110'nunu ortaya koydu. Takımlar böyle pilotları sever ve batağa saplanmış bir takım için bu inanılmaz derecede önemlidir.

Olumlu ve güçlü bir pilotun takım üzerindeki etkisi asla hafife alınmamalıdır. McLaren'nın Fernando Alonso'yu güzel anılarla hatırlamadığını söylersek yanlış olmaz, sonuçta İspanyol pilot, Ron Dennis'i bile eleştirmişti. Hatta bazı pilotlar iyi bir takımla bile memnun olamazlar, yine Alonso ve McLaren'ı örnek vermek zorundayım bu durumda.

Ama o da kendine uyan bir takım buldu ki, geçen sezon Ferrari'nin teknik direktörü Alda Costa, Alonso hakkında, 'Sanki 10 senedir bizimle gibi. Birlikteliğimizin ilk gününden itibaren hiçbir sorun yaşamadık. Takımdaki en iyimser insan oydu. Her zaman zorlayan, her zaman olumlu. Takımın başarısında en önemli etkenlerden biriydi.' demişti.

Renault'dan Allison ise, 'Robert Kubica gibi bir pilota sahip olduğumuz için çok şanslıyız. Eğer ona şampiyonluğun yarısına yetecek bir araç dahi versek o şampiyon olur. Her takım pilotları hakkında böyle şeyler söyleyemez. O her zaman olumlu, iyimser, beklentili ve sürekli zorluyor.' demişti. Gördüğünüz gibi takımların ilerlemesinde, yükselmesinde ve toparlanmasında pilotların payı düşünüldüğünden de büyük. Herkes F1'in efsane takım lideri Schumacher gibi takımını şampiyonluk kazanacak bir hale getiremez. Şimdi Nick Heidfeld'e saygısızlık etmek istemem ama, Kubica'nın sakatlanması Renault için büyük bir şanssızlık oldu.

Herkesin gözü pilotlardadır, ama kimse dizayn ekibini, fabrikadakileri ve pit ekibini görmez. Galibiyet elde etmek zaten zordur, fakat ödülünü almadığınız galibiyetler elde etmek daha da zordur. Modern gelişim hızları her zaman bir umut olduğunu gösteriyor, bu yüzden kokpitin içinde oturan beyefendinin sürekli gülümsemesi, zorlaması ve yılmadan takımı ilerletmesi hayati derecede önemli. Elbette bunu söylemesi kolay, ama yapması zor. Bakalım bu sezon kimler bunu başarabilecekler...