Günün pilotu: Stefan Johansson

1956'da dünyaya gelen Stefan Johansson, ilk kez Britanya Formula 3'teki şampiyonluğuyla tanındı. 1980 yılındaki Britanya Formula 3 Şampiyonası sezonunda 6 galibiyet alıp, sezonu 97 puanla şampiyon olarak bitiren Britanyalı sürücü, Shadow Racing Team'den teklif aldı ve ilk Formula 1 yarışına 1980 Arjantin Grand Prix'sinde çıktı.

O dönem 24 aracın yarışmasına izin veriliyordu ve toplamda 28 araç sıralama turlarına katıldı. Johansson ilk sıralama turlarını 7.40 saniye geride 26. tamamlayınca yarışa katılmasına izin verilemedi.   Brezilya'da tekrar sıralama turlarına katıldı ancak bu kez de 10.08 saniye yavaş kalarak 27. oldu.

Johansson sonrasında Formula 1'den ayrıldı. 1981 yılını Formula 2'de Lola takımı adına yarışarak geçirirken, Hockenheim'da serideki ilk zaferini, Mantorp Park'ta ise ikinci zaferini aldı. Sezonu toplamda üç podyum ve iki galibiyetle dördüncü sırada tamamladı.

1982 yılında tekrar Formula 2'de yarışırken, bu kez Spirit 201'in direksiyonuna geçti fakat sezon boyunca sadece bir podyum alınca, sezonu 8. sırada tamamladı.

Aynı yıl World Sportscar Championship'te bir yarışa katıldı ancak finiş göremedi. 1983 yılında Spirit Racing'le Formula 1'e üç yıl aradan sonra geri döndü.

Geri dönüşü pek de istediği koşullarda olmadı. İlk iki yarışında motor sorunu yaşarken, Avusturya'da 12. oldu. Hollanda Grand Prix'Sinde ise 16. başlayıp yedinci sırada finiş gördü. Sezonu puansız tamamlayan Johansson, takımından ayrılarak 1984 yılında Tyrrell'a geçti. Ancak katıldığı dört yarışta iyi sonuçlar alamazken, İtalya, Avusturya ve Portekiz'de, sakatlanan Johnny Cecotto'nun yerini almak için Toleman'a geçti. İtalya'da dördüncü olarak kariyerinin ilk puanlarını aldı.

1985 yılı için Toleman'la anlaşsa da sonrasında sözleşme bozuldu ve Johansson sezona Tyrrell ile başladı. İlk yarışı 13. başlayıp yedinci sırada tamamlarken, Ferrari sürpriz bir kararla Rene Arnoux'nun yerini Johansson'un alacağını açıkladı. Ferrari ile ilk yarışını sekizinci bitirirken, San Marino'da neredeyse zafere ulaşıyordu. Bitime dört tur kala Ayrton Senna'nın yarış dışı kalmasıyla liderlik Ferrari sürücüsüne geçti. Ancak sadece bir tur sonra bu kez Johansson'un benzini bitti.

Kanada Grand Prix'si sıralama turlarında dördüncü olarak kariyerinin en iyi sonucunu yakaladı. Yarışta ise güçlü bir performans ortaya koydu ve ikinci olup, kariyerinin ilk podyumunu elde etti. Amerika'da dokuzuncu başlayıp ikinci olurken, Fransa'da 15. sıradan dördüncülüğe çıkmayı başardı. Sonrasındaki dört yarışta finiş göremezken, Güney Afrika'da dördüncü, Avustralya'da ise beşinci oldu. O yılki görevi temelde Michele Allboreto'nun şampiyon olmasına destek vermekti. Ancak 1986 yılında Ferrari'de devam etti ve Alboreto'yu geride bırakmayı başardı. 

Bununla birlikte Ferrari'nin V6 turbosu, Honda, BMW, Renault ve TAG-Porsche seviyesinde değildi ve sezon zorlu geçti. İlk 10 yarışta üç kez finiş gören Johansson, Belçika'da üçüncü olup podyuma çıkarken, İtalya, Portekiz ve Avustralya'da üç üçüncülük daha aldı. Kendisine kıyasla çok daha fazla maaş alan Alboreto'yu mağlup ederek Formula 1 dünyasının saygısını kazandı. Herkes Ferrari'nin yanlış sürücüyü desteklediğini düşünüyordu.

4

1987 yılında Ferrari, Johansson'un yerine Gerhard Berger'in yarışacağını açıkladı. Britanyalı sürücü, bu kararla McLaren-TAG-Porsche'ye geçti. McLaren o dönem çok başarılıydı ve üç pilotlar-iki takımlar şampiyonluğu almıştı. Ancak yanında Alain Prost gibi dönemin en iyi sürücülerinden birisi vardı.

McLaren o yıl 1984-86'da olduğu kadar rekabetçi olmamasına rağmen hem Prost hem de Johansson iyi sonuçlar aldılar. Britanyalı sürücü, 1987'deki ilk yılını üçüncü bitirirken, Belçika'da ikinci olmayı başardı. Almanya, İspanya ve Japonya'da podyuma çıkarken, sezonu altıncı sırada tamamladı. Özellikle Almanya performansı etkileyiciydi çünkü bitiş çizgisini üç lastikle geçmesine rağmen ikinci oldu.

Prost o yıl üç galibiyet ve 46 puanla dördüncü tamamlarken, Johansson galibiyet almadan topladığı 30 puanla altıncı sırada noktaladı.

Sezon sonunda McLaren, Ayrton Senna ile sözleşme imzalama kararı alınca, Johansson'un takımdan ayrılmaktan başka çaresi kalmadı. Elde ettiği podyumlara rağmen üst düzey ekipler Johansson'a ilgi göstermedi. Williams'a geçmeyi umut etmişti ancak İngiliz ekip Riccardo Patrese'yi seçti.

1988 yılında Ligier'le anlaştı ancak araç o kadar yavaştı ki, sezonun büyük kısmında yarışa katılacak tempoyu bulamadı. En iyi sonucu Brezilya ve Avustralya'daki dokuzunculuğuydu. Ertesi yıl Onyx takımıyla anlaştı. Ancak araç yine çok yavaştı ve bir kez diskalifiye olduğu sezonda, Portekiz'deki olaylardan faydalanıp üçüncü olmayı başardı.

Yavaş araca rağmen yeteneklerini gösteren Johansson, ertesi yıl sadece Amerika ve Brezilya'da Onyx ile piste çıktı. Fakat sıralama turlarında yine yavaş bir araca sahip olunca, yarışta yer alamadı.

F1'deki son yılı 1991'di. AGS Racing ve Footwoork ile toplamda altı yarışa katılırken, bunların beşinde pazar günkü yarışta yer alamadı. Kanada Grand Prix'sinde ise 25. başlayıp motor sorunuyla yolda kaldı.

Johansson, yeteneğini göstermesine rağmen büyük takımlar tarafından istenmedi ve karmaşık Formula 1 kariyerini sonlandırdı.

Formula 1'in yanı sıra farklı serilerde de yarışan Johansson, 1988 yılında World Sportscar'da Sauber C9'la Spa yarışını kazanmayı başardı.

1997 yılında Joes Racing GmbH'de Tom Kristensen ve Michele Alboreto ile Le Mans 24 Saat'i kazandı. Ayrıca 1992'de C2, 2003 yılında ise LMP900 sınıfında zafere ulaştı.

1992-1996 yılları arasında CART yarışlarında da yer alırken, beş yıllık süreçte dört üçüncülük aldı ve en iyi şampiyona sonucu 1994 yılındaki 11.liği oldu.  1993, 1994 ve 1995'te üç kez Indy'e katılsa da en iyi sonucu 11.likti.

Johansson son olarak 2012 yılında FIA Dünya Dayanıklılık Şampiyonası'nın LMP2 sınıfında yer almıştı.

Formula 1 kariyerine dair istatistikler:

14