Formula 1'i tanıyalım: Yarış startı

Bu tamamen normal bir şey çünkü yarışların startı, pozisyon kazanma mücadelesi açısından en iyi fırsatı sunar. Ancak herkes aynı şeyi yapmaya çalıştığı için bu fırsatı değerlendirmek, söylendiği kadar kolay olmaz. Pilotların omzundaki yük oldukça ağırdır. İyi bir start ile güçlü sonuç alma şansı artarken tam tersi kötü bir start ile oldukça uzun bir öğleden sonra olur...

Startın öneminden dolayı pilotlar gridde en odaklanmış hallerinde olurlar. Bazıları, daha araca binmeden zihinsel açıdan hazırlanmaya başlarlar. Bu durumda takımlar, pilotun odak noktasının bozulmaması için pilotu mümkün olduğu kadar medyadan uzakta tutmaya çalışırlar.

Yarış start prosedürü, çok sıkı bir şekilde programa uygun olarak gerçekleşir. Starttan 30 dakika önce pit yolu açılır ve yarış startına 10 dakika kala tüm basın mensubu ile araçta görevli olmayan çalışanlar gridden ayrılmış olurlar. Bu dönem arasında her takımın mühendisleri ve mekanikerleri, araçlarını hazırlamak için belli prosedürlerle çalışmayı sürdürürler.

Formula 1 aracının güç ünitesi, mümkün olduğu kadar starta yakın bir zamanda çalıştırılır çünkü motor çalışmış bir şekilde aracın uzun süre yerinde beklememesi hayati önem taşıyor. Formula 1 araçları, araç hareket halindeyken soğuduğu için uzun süre sabit durmaması, motorun hararet yapmaması açısından büyük önem arz ediyor. Özellikle aşırı sıcak yarışlarda bu durum, aracın güç ünitesine ve diğer organlarına zarar verebilir.

Son 1 dakika işareti gelmeden 45 saniye önce, tüm mekanikerler gridden ayrılmış olmak zorundadır. Ardından 15 sn uyarısı gelir ve yanan yeşil ışık, tek bir formasyon turu olacağını işaret eder. Formasyon turunda (ısınma turu) pilotların yapacağı işlemler, iyi bir start açısından büyük öneme sahiptir. Frenleri ve lastikleri gerekli sıcaklığa getirmek hayati önem taşır. Bunu sert hızlanma ve frenleme ile sağa sola dalgalı şekilde giderek yaparlar. Dışarıdan bakıldığında bunları rastgele yapıyor gibi görünseler de, tüm bu işlemler yarış mühendisinin direktifiyle bir plan dahilinde gerçekleşir.

Pilotlar formasyon turunu ayrıca motor ve debriyaj modunu seçme amacıyla da kullanılırlar. Gridden mümkün olduğu kadar hızlı kalkış yapmada en iyi debriyaj ayarına sahip olmak büyük önem taşır. Formasyon turunda, öndeki araç sorun yaşamadığı takdirde geçiş yapılmasına izin verilmez.

Gridde ilk sırada yer alan yani pole pozisyonunu kazanan pilot arkasındaki grubun performansını belirler. Pole pozisyonunu kazanan pilot, diğer pilotların gelmesini uzun süre sabit bir şekilde beklememek için çok hızlı bir şekilde ilk çizgiye gelmez. Bu bekleme esnasında frenler ve lastikler soğurken motor sıcaklığı artar. Bu da kendisinin dezavantajlı olmasına neden olur.

Tüm araçlar griddeki yerlerine yerleştiğinde ve herhangi bir sorun olmadığında onların arkasına güvenlik aracı ve tıbbi araç da gelir. Sonrasında ise kırmızı ışıkların yanıp sönme süreci başlar. Bu esnada pilotların gözleri start işaretini verecek ışıklardadır. Bu süreçte 5 kırmızı ışık dizisi yanar ve kırmızı ışıklar söndüğü an yarış başlar. Kırmızı ışıkların sönme süresi, yarış kontrolden bağımsız bir şekilde rastgele belirlenir. Adil bir start olması için her aracın startı elektronik olarak gözlemlenir ve fodepar yapan (erken kalkan) sürücüye ceza verilir.

Araçlar gridden kalkıp ilk viraja doğru ilerledikçe, hepsi arasında inanılmaz bir pozisyon kazanma ya da koruma mücadelesi olur. Bu süreçte fark yaratan şey, iyi bir kalkış yapmak ve aracı ilk virajda iyi konumlandırmaktır. Pist genişliği sayesinde çoğu zaman yan yana giden ve mücadele eden 4 - 5 araç görebiliyoruz. Araçların yakıt yükü, soğuk frenler ve lastikler gibi sebeplerden dolayı zaman zaman temaslar kaçınılmaz oluyor. Pilotların ideal yarış çizgisinin dışına çıkması da bunda etkili olabiliyor.

Yine de, modern pilotların profesyonellikleri ve yetenekleriyle, FIA'nın disiplin yöntemleri, son senelerde ilk viraj kazalarının azalmasında etkili oldu.