Fernando Alonso'nun F1'de kazandığı 32 zafer

Formula 1'de yarışmaya 2001 yılında Minardi ile başlayan Fernando Alonso, katıldığı 350 GP'nin 32'sini kazanmayı başardı ve %9.14'lük bir galibiyet ortalaması tutturdu. Alonso, 2005 ve 2006 yıllarında kazandığı şampiyonluklarla o dönemde en genç çifte şampiyon unvanını almıştı ancak İspanyol pilot bir daha şampiyonluk kazanamadı.

Minardi ile ilk yarışına çıkmasından bu yana Renault, McLaren, Ferrari ve Alpine takımlarıyla mücadele eden Alonso, bugün 351. F1 yarışına çıkacak. Seneye Aston Martin'e geçecek olan Alonso, orada bir sorun olmazsa en az iki sene yarışacak ve bu rekoru her geçen yarışta daha da ileriye taşıyacak gibi duruyor.

Son galibiyetini 2013 yılında alan Fernando Alonso'nun F1'de kazandığı 32 zaferi sizler için derledik.

2003 Macaristan GP: Renault

Fernando Alonso, Renault ile ilk yılında pole pozisyonundan başladığı yarışı baştan sona üstün götürerek bitiş çizgisini Raikkonen'in 16 saniye önünde ilk sırada görüyor ve kariyerinin ilk zaferini alıyor.

2005 Malezya GP: Renault

İspanyol pilot pole pozisyonundan başladığı yarışı, pit stoplar dışında sürekli olarak ilk sırada götürüyor ve Toyota pilotu Trulli'nin 24 saniye önünde kariyerinin ikinci zaferine ulaşıyor.

2005 Bahreyn GP: Renault

Alonso kuru zeminde gerçekleştirilen yarışa pole pozisyonundan başlıyor ve oldukça üstün bir performansın ardından damalı bayrağı Trulli'nin 13 saniye önünde ilk sırada görüyor.

2005 San Marino GP: Renault

Yarışa ikinci sıradan başlayan Fernando Alonso, Raikkonen'in yolda kalmasıyla birlikte liderliğe yükseliyor ve yarışın son bölümüne doğru yarışa 13. sıradan başlayan ve harika bir performans sergileyen Michael Schumacher'le galibiyet savaşı veriyor. Alonso heyecanın tavan yaptığı son bölümde Schumacher'e karşı yerini korumayı başarıyor ve 0.2 saniye farkla damalı bayrağı ilk sırada görüyor.

2005 Avrupa GP: Renault

Raikkonen'in oldukça güçlü bir performans sergilediği hafta sonunda, yarışa altıncı sıradan başlayan Alonso, Fin pilotun son turda süspansiyon sorunu yaşayıp yolda kalmasıyla birlikte damalı bayrağı ilk sırada görmeyi başarıyor.

2005 Fransa GP: Renault

Yakın geçen sıralama turlarında pole pozisyonunu 0.1 saniye ile kazanmayı başaran Alonso, 70 turun tamamını lider götürdüğü yarışta üçüncü olan Michael Schumacher'e kadar herkese tur bindiriyor ve damalı bayrağı ilk sırada görüyor. Alonso damalı bayrağı ilk sırada geçtiği zaman en yakın rakibi Raikkonen'le arasında 11, üçüncü Schumacher'le ise 1 dakika 21 saniye bulunuyor.

2005 Almanya GP: Renault

Raikkonen sıralama turlarında yarım saniye farkla pole pozisyonu alıyor ve yarışa ilk sıradan başlıyor. Alonso üçüncü sıradan başladığı yarışta kısa süre içinde ikinci sıraya ve 35. turda ise Raikkonen'in yolda kalmasıyla birlikte liderliğe yükseliyor. Sonrasında yarışı kontrollü şekilde ilk sırada götüren Alonso, en yakın rakibi Montoya'nın 22 saniye önünde damalı bayrağı ilk sırada görmeyi başarıyor.

2005 Çin GP: Renault

Fernando Alonso, pole pozisyonundan başladığı yarışı baştan sona üstün götürerek Raikkonen'in önünde damalı bayrağı ilk sırada görmeyi başarıyor.

2006 Bahreyn GP: Renault

İspanyol pilot, ikinci sıradan başladığı yarışta pit stoplarla birlikte Schumacher'in önüne geçiyor ve yarışı 1.2 saniye farkla kazanmayı başarıyor.

2006 Avustralya GP: Renault

Button'ın pole pozisyonundan başladığı yarışa üçüncü sıradan başlayan Alonso, üçüncü turda Button'ı geçiyor ve liderliğe yükseliyor. Sonrasında Raikkonen'le galibiyet savaşı içerisinde giren Alonso liderliği elinden bırakmıyor ve zafere ulaşan isim oluyor.

2006 İspanya GP: Renault

Sıralama turlarını Fischella'nın 0.061 saniye önünde ilk sırada tamamlayan Alonso, kalkışta yerini korumasının ardından yarışı rahat şekilde 18 saniye farkla kazanmayı başarıyor.

2006 Monaco GP: Renault

Fernando Alonso, sıralama turlarını ikinci sırada tamamlamasına rağmen Schumacher'in gridin en arkasına atılmasıyla birlikte yarışa pole pozisyonundan başlıyor ve ertesi gün14 saniye farkla damalı bayrağı ilk sırada görüyor.

2006 Britanya GP: Renault

İspanyol pilot, pole'den başladığı yarışı pit stoplar dışında lider götürmeyi başarıyor ve 13 saniye farkla damalı bayrağı ilk sırada görüyor.

2006 Kanada GP: Renault

1:14.942'lik turuyla yarışa pole'den başlama hakkı elde eden Alonso, damalı bayrağı Schumacher'in 2  saniye önünde ilk sırada görmeyi başarıyor.

2006 Japonya GP: Renault

Alonso, Ferrari'nin güçlü gözüktüğü Japonya GP'sine beşinci sıradan başlıyor ve ikinci sıraya kadar yükseliyor. Yarışın 36. turunda Schumacher'in motor patlatmasıyla ilk sıraya yükselen Alonso, damalı bayrağı 16 saniye farkla ilk sırada görmeyi başarıyor.

2007 Malezya GP: McLaren

McLaren'la sıralama turlarını Massa'nın 0.2 saniye gerisinde tamamlayan Alonso, startta kazandığı liderliği yarış sonuna kadar koruyor ve yarışı Hamilton'ın 17.5 saniye önünde ilk sırada noktalıyor. Bu da Alonso'nun ilk McLaren zaferi oluyor.

2007 Monaco GP: McLaren

Monaco'da takım arkadaşı Hamilton'ın 0.179 saniye önünde pole pozisyonunu almayı başaran Alonso, pit stoplar dışında ilk sırada götürdüğü yarışı Hamilton'ın 4 saniye önünde ilk sırada tamamlıyor. Üçüncü sıradaki Massa'ya kadar herkese tur bindiren Alonso böylelikle ikinci Monaco zaferini alıyor.

2007 Avrupa GP: McLaren

Sıralama turlarında pole pozisyonunu 0.291 saniye farkla Raikkonen'e kaptıran Alonso, yoğun yağmur altında geçen yarışın 56. turunda liderliği eline geçiriyor ve damalı bayrağı 8 saniye farkla ilk sırada görmeyi başarıyor.

2007 İtalya GP: McLaren

McLaren'ın Ferrari'den daha güçlü gözüktüğü hafta sonunda pole pozisyonunu 0.037 saniye ile alan Alonso, kontrol altında götürdüğü yarışı Hamilton'ın 6 saniye önünde ilk sırada tamamlıyor ve hanesine 10 puan daha yazdırıyor.

2008 Singapur GP: Renault

Renault ile sıralama turlarını 15. sırada tamamlayan Alonso, pistte yaşanan olaylardan da faydalanarak 34. turda ilk sıraya yerleşiyor ve damalı bayrağı Rosberg'in 2 saniye önünde ilk sırada görüyor.

2008 Japonya GP: Renault

Renault ile harika bir sıralama turları geçiren Alonso, dördüncü sıradan başladığı yarışın ilk virajını ikinci sırada dönüyor ve pit stoplarla birlikte ilk sıraya yükseliyor. Sonrasında kontrollü bir sürüş gerçekleştiren Alonso, Kubica'nın 5 saniye önünde damalı bayrağı ilk sırada görüyor.

2010 Bahreyn GP: Ferrari

Fernando Alonso, üçüncü sıradan başladığı yarışın 34. turunda Vettel'i geçerek ilk sıraya yerleşiyor ve Ferrari'yle ilk galibiyetini 16 saniyelik farkla alıyor.

2010 Almanya GP: Ferrari

0.002 saniye farkla pole pozisyonunu Vettel'e kaptıran Alonso, startla birlikte Massa'ya geçilmesine rağmen Vettel'i geçmeyi başarıyor ve 48. tura kadar yarışı ikinci sırada götürüyor. 48. turda takım arkadaşının kendisine yer vermesiyle liderliğe yükselen Alonso, Ferrari ile ikinci zaferini elde ediyor.

2010 İtalya GP: Ferrari

Jenson Button'ın sıralama turlarındaki güçlü performansına rağmen pole pozisyonunu almayı başaran Alonso, startta liderliği Button'a kaptırmasına karşın pit stoplarla birlikte ilk sıraya yerleşiyor ve damalı bayrağı 3 saniyelik farkla ilk sırada görmeyi başarıyor.

2010 Singapur GP: Ferrari

Yakın geçen pole mücadelesini 0.067 saniyelik farkla kazanmayı başaran Alonso, Vettel'in 61 tur süren baskısına cevap veriyor ve yarışı 0.293 saniyelik farkla kazanmayı başarıyor.

2010 Kore GP: Ferrari

Üçüncü sıradan başladığı yarışta Webber'in kazası ve Vettel'in 45. turda yarışa veda etmesiyle birlikte liderliğe yükselen Alonso, kalan 10 turu ilk sırada götürüyor ve Hamilton'ın 14 saniye önünde galibiyete ulaşıyor.

2011 İngiltere GP: Ferrari

Fernando Alonso, Red Bull'a uyması beklenen pistte sıralama turlarında harika bir tur atıyor ve 0.1 saniye geride üçüncü oluyor. Islak zeminde başlayan yarışta pit stoplarla birlikte ilk sıraya yükselen Alonso, hatasız sürüşüyle birlikte damalı bayrağı ilk sırada görüyor ve 2011 yılındaki tek zaferini alıyor.

2012 Malezya GP: Ferrari

Fernando Alonso, dokuzuncu sıradan başladığı yarışta ilk virajı beşinci sırada dönüyor ve yağmurun şiddetini arttırmasıyla birlikte adeta çıkışa geçiyor. Yarışın 16. turunda liderliğe yükselen Alonso, damalı bayrağı Perez'in 2 saniye önünde ilk sırada görüyor ve 2012'de ilk zaferini alıyor.

2012 Avrupa GP: Ferrari

Sıralama turlarında son bölüme kalmayı başaramayan Alonso, 11. sıradan başladığı yarışta iyi bir yükseliş gerçekleştiriyor ve Vettel'in yolda kalmasıyla birlikte liderliğe yükseliyor. 34. turda aldığı liderliği son tura kadar koruyan Alonso, damalı bayrağı ilk sırada görmeyi başarırken 2012'de ikinci ve son zaferini alıyor.

2012 Almanya GP: Ferrari

Yağmur altında geçen sıralama turlarında harika bir tur atarak 0.2 saniye farkla pole pozisyonunu alan Alonso, baştan sona üstün götürdüğü yarışı Button'ın önünde ilk sırada tamamlıyor ve 2012 yılındaki son zaferini alıyor.

2013 Çin GP: Ferrari

Yarışa Hamilton ve Raikonen'in ardında üçüncü sıradan başlayan Alonso, startta Raikkonen'in sonra da Hamilton'ı geçerek liderliğe yükseliyor. Sonrasında yine kontrollü bir sürüş gerçekleştiren Alonso, en yakın rakibi Raikkonen'in 10 saniye önünde damalı bayrağı ilk sırada gören isim oluyor.

2013 İspanya GP: Ferrari

Sıralama turlarında Mercedes pilotlarının yanı sıra Vettel ve Raikkonen'in gerisinde kalan Alonso, rakiplerini birer birer geçmeyi başarıyor ve Ferrari'deki son galibiyetini Raikkonen'in 9 saniye önünde almayı başarıyor.