Analiz: Ferrari geri döndü, ama bu geri dönüş gerçek mi?

Malezya GP'si, Ferrari'nin 2013 İspanya GP'sinden sonra kazandığı ilk yarış olurken, Vettel'in Ferrari'ye geçişinin doğru bir hamle olduğunu kanıtlamış oldu.

Vettel, Fernando Alonso'nun rüyalarını süsleyen yarış galibiyetini almakla kalmayıp, bunu yaparken eski takımına da tur bindirmeyi başardı.

Ancak pazar yarışı izleyenlerin fark etmiş olacağı üzere Ferrari'nin zaferi açık bir şampiyonanın habercisi olmaktan çıkıp bir anda yeni problemlerin habercisi durumuna düşebilir.

Vettel'in zaferini üç faktör perçinledi

Birincisi: Alman pilotun yarış performansı. Yarış boyunca hata yapmayan Vettel zaferi bileğinin hakkıyla kazandı.

İkincisi: Takımın herkes pite girerken Vettel'i dışarıda tutma kararı. Çok uzun zaman sonra Ferrari'den böyle riskli ama iyi düşünülmüş bir stratejik hamle gördük. Belkide yeniden yapılanma İtalyan takımın lehine çalışıyordur!

Üçüncüsü: Ferrari'nin yeniden yapılanmasında asıl dikkatleri çeken konu, SF-15T'nin lastiklerinin aşınma seviyelerinin kontrol edilebilirliği. Takımın iki pilotu da hem sert hemde orta hamurlu lastiklerde tempolarını kaybetmeden lastik aşınmasını kontrol altında tutabildiler.

Raikkonen yarışı takım arkadaşının 53.8 saniye gerisinde dördüncü bitirmiş olabilir ancak Fin pilotun lastiğinin patlaması sonrası yaptığı zorunlu pit stop'a rağmen bu sırada bitirdiğini unutmayalım.

Pilotlar podyuma çıktığında pist sıcaklığı 62 dereceden 55 dereceye düşmüştü bile. Ferrari'nin takvimin daha soğuk pistlerindeki performansı bir süre daha merak konusu olmaya devam edecek.

Bu derece ekstrem koşullarda dayanıklılık sağlamak takımın lastikleri ısıtma konusunda çok başarılı olmadığını gösteriyor. Takvimde başka çöl yarışları olsa da bu yarışlarda pist sıcaklıkları Malezya kadar yükselmiyor. Akşam üstü ve gece yapılan Bahreyn ve Abu Dabi yarışlarında, 2014 sezonunda sırasıyla pist sıcaklıkları 28 ve 38'di.

Neredeyse kesin bir şekilde sıcak olması beklenen Singapur GP'sinde ise pist sıcaklığı ışıklar kapatıldığında bile 33 dereceydi.

Yani Ferrari'nin gelecek yarışlarda yüksek performans/düşük aşınma kombinasyonunu ne kadar sağlayabileceği şampiyonanın (en azından takımlar şampiyonasının) düğümünü çözecek bilinmez olabilir.

Lastiklerin takımın üzerindeki etkisini bir yana bırakırsak, takımın dinamiğinin Alonso'nun yarıştığı dört yıldan çok daha farklı olduğununda altını çizmekte fayda var.

İspanyol pilotun mücadeleci olmayan bir araçla başardıklarına şapka çıkarmak dışında bir şey yapamayız ancak Alonso'nun takım içinde bir harmoni oluşturma konusunda sürüşü kadar başarılı olamadığı bir sır değil.

Eski takım arkadaşı Mark Webber ile anlaşmazlıklar yaşamış olsa da Vettel'in çok iyi bir takım oyuncusu olduğu ve takımını motive edebildiği padokta kabul görmüş bir gerçek.

Takımdan ayrılmasına rağmen cuma günü Red Bull'da birlikte çalıştığı mekanikerlerin yanına uğramış olması da çalışanlar ile iş dışında ilişkisi kurma becerisine sahip olduğunu gösteriyor.

İki pilot arasındaki bu karakter farklılığı ise Ferrari garajında etkisini göstermeye başlayacaktır. Ferrari'nin son derece başarılı bir şekilde geliştirmiş olduğu güç ünitesini de hesaba katarsak bu sezon olmasa bile Maranello merkezli takım uzun vadede olumlu sonuçlar alacaktır.

Peki Ferrari'nin domine edici gücü kalıcı mı?

Muhtemelen hayır. Vettel'in Malezyada'ki zaferinin arkasında çarkların yerine çok iyi oturmasının etkisi oldu ancak bu tüm sezon böyle devam etmeyecektir. Yine de bu, gelecek 17 yarışta Mercedes'in başını ağrıtamayacakları anlamına gelmiyor.